Geen OK

Ik had zo gehoopt dat ik mijn blinkend nieuwe blog met een leuk verhaaltje kon beginnen. Helaas geen vrolijk berichtje, maar gewoon de realiteit, want soms moet je gewoon zeggen hoe het zit.

Na maanden van voorbereiden en afwachten zou ik vandaag eigenlijk op de snijtafel liggen voor de operatie aan mijn maag. In plaats daarvan lig ik  te wachten in een donkere kamer op een echo.

Na overleg met allerlei disciplines hebben ze gisteren de operatie afgeblazen. Te risicovol. Waar het eerst nog beter leek te gaan met de nieren, zijn ze inmiddels nog slechter dan toen ik binnenkwam. Ze schatten de nierfunctie momenteel op zo’n 5%. VIJF! Wat is er in hemelsnaam met die andere 95% gebeurd?

Ik krijg nu allerlei extra onderzoeken, omdat het vermoeden bestaat dat ook de lever een rol speelt in dit hele drama. Vandaar die echo dus. Voor nu is het zaak dat ik meer ga plassen en dat de nierfunctie beter wordt. Zo hopen we de dialyse buiten de deur te houden, want dat is iets waar ik niet op zit te wachten. Morgen is er weer uitvoerig overleg en dan zijn er hopelijk antwoorden en oplossingen. Fingers crossed!